Μέσα από το αγνό βλέμμα ενός μικρού παιδιού που μεγαλώνει, μεγαλώνει... για να παραμείνει παιδί, φωτογραφίζεται η ελληνική κοινωνία και γενικότερα οι ανθρώπινες σχέχεις μέσα κι έξω από την Ελλάδα, από τις αρχές της δεκαετίας του '50 μέχρι τις μέρες μας.
Τι πράγμα είναι αυτός ο "Ευρωβαλκάνιος";
Περισσότερο από συγκεκριμένο πρόσωπο, είναι ο αγώνας καθενός ανθρώπου που, ακόμα κι όταν όλα -ή σχεδόν όλα- ξεφτίζουν ή καταρρέουν γύρω του, αυτός συνεχίζει να πιστεύει σε κάποιες αξίες, για την υπεράσπιση των οποίων δεν θα διστάσει να υποθηκεύσει τον ευατό του.
Αυτό όμως θα τον οδηγήσει, αργά αλλά σταθερά, σε μία περιπετειώδη διαδρομή όπου στο τέρμα της απο τη μία θα αγναντεύει τη ζωή και από την άλλη τον θάνατο;
Τι θα διαλέξει;
ΕΝΑΣ ΑΚΟΥΣΙΟΣ ΦΟΝΟΣ θα γίνει αφορμή για να ζήσει ο αναγνώστης έντονα το "σασπένς" ενός σύγχρονου αστυνομικού, ψυχολογικού και πολιτικού θρίλερ,αλλά και να σκεφτεί πάνω σε έννοιες όπως η επανάσταση, η ελευθερία, η συνείδηση, η ευθύνη, η εξουσία, ο φόβος, η μετανάστευση - έτσι όπως αυτές διαμορφώνονται στην κοινωνία της παγκοσμιοποίησης.
ΠΑΡΑΛΛΗΛΑ, θ' ακολουθήσει τους κεντρικούς ήρωες του βιβλίου στην εσωτερική τους πορεία προς την αυτογνωσία, και όχι μόνο.
Μέσα από την πρωτόγνωρη σχέση ενός εντεκάχρονου και μιας εικοσάχρονης, θα ξαναζωντανέψει η εικόνα μιας χώρας που πληγώνεται από τους εχθρούς της, αλλά κυρίως, πληγώνεται από τους πολίτες της. Το βιβλίο αρχίζει σαν αυτοβιογραφία λίγο πριν από το τέλος του Δεύτερου Παγκόσμιου Πολέμου, συνεχίζει στην εμφύλια σύρραξη, στην τρομοκρατία των νικητών πάνω στους ηττημένους, στην αθλιότητα και βαρβαρότητα του κρατικού μηχανισμού, στην ερωτική σχέση του εντεκάχρονου και της εικοσάχρονης με φόντο την εποχή και αφού αναφερθεί σε εκείνα τα κοινωνικοπολιτικά γεγονότα, που σημάδεψαν με διάφορους τρόπους τον τόπο, αφήνοντας πίσω τους ερείπια και παντός είδους «τραύματα», θα καταλήξει στις μέρες μας. Κοντολογίς, πρόκειται για βιβλίο «ποταμός», όπου ο δημιουργός του, είτε υπό μορφή μυθιστορήματος, είτε υπό μορφή αυτοβιογραφίας ή ως πολιτικό χρονικό, καταθέτει με παρρησία και χωρίς κανένα δισταγμό τη δική του ματιά, τη δική του άποψη σε πρόσωπα, καταστάσεις και γεγονότα που σφράγισαν την κοινωνική και πολιτική ζωή της χώρας, δημιουργώντας κοινωνικά αδιέξοδα, αλλά και ανθρώπινα προσωπικά δράματα.
